زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تنزیه ائمه از ظلم (قرآن)





بنا به آیات قرآن ائمه علیهم‌السلاماز هرگونه ظلمی منزه هستند.


۱ - تنزيه ائمّه از ظلم‌



امامان منصوب از جانب خداوند، منزّه از هر گونه ظلم:
«وَ إِذِ ابْتَلى‌ إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ؛و ياد كنيد هنگامى كه پروردگار ابراهیم، او را با دستوراتى آزمود؛ و او به طور كامل از عهده آنها برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم. ابراهيم گفت: از دودمان من نيز (امامانى قرار بده) خداوند فرمود: پيمان من، به ستمکاران نمى‌رسد (مگر آنها كه شايسته‌اند).»
مقصود از ظلم در «لاينال عهدى الظّالمين» مطلق ظلم است، چه گناه باشد و چه شرک.

۲ - پانویس


 
۱. بقره/سوره۲، آیه۱۲۴.    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱، ص ۲۷۴.    


۳ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۲۹۰، برگرفته از مقاله «تنزیه ائمه از ظلم».    


رده‌های این صفحه : ائمه | تنزیه | ظلم | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.